Η αρπαγή της Ευρώπης

Κεντημένη από τη Μαρία Γαλανάκη (2.40×1.60 cm)
 

Η Ευρώπη, σύμφωνα με τον μύθο, ήταν κόρη του Αγήνορα και της Τηλέφασας, βασιλέων της Φοινίκης. Ο Δίας, μαγεμένος από την αγνή ομορφιά της κόρης, όπως το συνήθιζε, μεταμορφώθηκε σε ένα δυνατό, ολόλευκο και λαμπερό ταύρο, με γυαλιστερό τρίχωμα, ασημένια κέρατα κι ένα χρυσό ήλιο στο μέτωπο, και την πλησίασε. Η ομορφιά του θάμπωσε την Ευρώπη. Αμέριμνη σκαρφάλωσε στη ράχη του, και τότε ο ταύρος όρμησε με αστραπιαία ταχύτητα προς τη θάλασσα, διασχίζοντας τ’ αφρισμένα κύματα.

Την έφερε στην Κρήτη στο Δικταίον Άντρο, τη γενέθλια σπηλιά, όπου έστρωσαν νυφοστόλιστο κρεβάτι. Καρπός του έρωτά τους η βασιλική δυναστεία της Μινωικής Κρήτης, ο Μίνωας, και ο Σαρπηδόνας.

Εκτός από τα μυθικά σύμβολα, κεντά και μία μεταχρονολογημένη παράδοση: τα νήματα της γονιμότητας, τα οποία κρέμονται από την οροφή της σπηλιάς, πάνω από τα κεφάλια του ερωτικού ζεύγους, καθώς από τα αρχαία χρόνια, στο Δικταίον Άντρον, λατρευόταν η Ειλειθυία, η θεά της αναπαραγωγής και των τοκετών, σύμβολο μητρότητας και γονιμότητας. Σύμφωνα με την παράδοση, αν μια γυναίκα δυσκολευόταν να τεκνοποιήσει, πήγαινε στο ιερό σπήλαιο και σε μια ειδική κρύπτη όπου πίστευαν ότι γεννήθηκε ο Δίας, άφηνε για τρία τέρμινα (εβδομάδες) ένα κορδόνι. Έκανε την προσευχή της και ζητού σε αυτό που ήθελε. Αφού ολοκληρωνόταν ο κύκλος του φεγγαριού, επέστρεφε, έπαιρνε το κορδόνι, το έδενε στη μέση της και το φορούσε μέχρι να μείνει έγκυος. Το έβγαζε πλέον μετά τη γέννηση του παιδιού, το γύριζε πίσω και το κρεμούσε ξανά στο ίδιο μέρος, όπου παρέμενε μέχρι να λιώσει.